Pedofili, cinsel istismar ve gericilik

Dr. Semih Dikkatli yazdı

Bugünlerde ortaya çıkan bir tartışmaya psikiyatri uzmanı olarak katılmamam mümkün değildi. Buna benzer bir tartışmayı 2016 yılı içinde yaşamıştık ve bir aymazın “altı yaşında çocuklarla evlilik yapılabilir” cümlesi üzerine Odatv yazarı Barış Terkoğlu “Bu sapıklıktır” diyerek tepkisini dile getirmişti.

Sonra ne mi olmuştu? Hatırlatmakta fayda var; o dönem savcılık tarafından “altı yaşında kız çocuğuyla evlenilebilir” demek ifade özgürlüğü, “bu sapıklıktır” demek suç olarak değerlendirilmişti.

İki gün önce de bir TV programında 12 yaşından itibaren kız çocuk bedeninin doğuma en uygun olduğunu dile getiren güya bir profesörün -ki kendisi bilgisayar üzerine eğitimlidir-  saçmalıkları üzerinden oluşan kamuoyunun haklı tepkileri üzerine bir psikiyatri uzmanı olarak sessiz kalmam düşünülemezdi. Önce bazı kavramları ele alarak başlamak iyi olacaktır.

Bireylerin cinsel davranış ya da söylemlerinin; tıbbi, ruhsal, hukuki ya da toplumsal açılardan “normal” ya da “normal dışı” olarak değerlendirilmesi oldukça güçtür. Normal ile normal olmayan kavramları arasında hiçbir zaman net bir sınır olmamıştır.

Normal sınırının dışına taşan cinsel davranışlar, sapkınlık olarak tanımlanabilir ve psikiyatride parafili olarak adlandırılır.

Sapkın fantezi ya da eylemler, parafililerde “normal” cinsel hayaller ve eylemlerin önüne geçer. Kişi için çoğunluğu uyaran cinsel obje, eylem ve fantezilerin uyarıcı bir yanı çoğunlukla yoktur ve ancak sapkın düşünceler, objeler ve eylemlerden tahrik olurlar.

Pedofili, bu parafili durumlarından biridir.

Pedofili, toplumda nadir görülen -ya da çeşitli uydurmalarla legal hale getirildiği için doğru tanımlanamayan- bir ruhsal bozukluktur. Amerikan Psikiyatrik Tanı Sınıflama Kitabı DSM-V’te cinsel nesne seçimi bozuklukları (parafililer) başlığı altında yer almaktadır ve “kişinin ergenlik dönemine girmemiş bir çocukla genellikle 13 yaşında veya altında olanlarla cinsel etkinlikte bulunma ile ilgili yoğun, cinsel yönden uyarıcı fantezilerinin, dürtülerinin veya davranışlarının yineleyici bir biçimde ortaya çıkması” şeklinde tanımlanmaktadır. Pedofilik birey en az 16 yaşındadır ve cinsel düşlem ya da davranışın yöneldiği çocuk ile arasında 5 yaş fark vardır. Bu kişilerin eylemleri çoğunlukla; sarılma, öpme, cinsel organlarını gösterme, koklama, okşama şeklinde ortaya çıkarken, daha nadir olarak da; oral seks, penis veya başka cisimlerle genital giriş şeklinde de ortaya çıkabilir.

Pedofili, daima eyleme dökülmez. Çoğu pedofili sadece düşünsel anlamda kalır. Bu nedenle gerçek pedofili oranlarını bilmek hiçbir zaman mümkün olmayacaktır. Birçok pedofilik birey, bu eğilimi yalnız düşlemsel alanda sürdürür. Üstelik pedofilikler için bu durum egolarıyla çatışma içinde değildir. Yani vicdanen bu durumu bir sorun olarak görmezler, bu nedenle de çoğunlukla yardım arayışında da bulunmazlar. Varlıkları sadece adli olaylarla karşılaştıklarında belirlenir ya da bizim ülkemizde olduğu gibi, açık açık medyada konuşabilir, kitaplarında bu duygularını dile getirebilirler.

Çoğu zaman “cinsel istismar” ile pedofili birbiri yerine kullanılır ve sıklıkla karıştırılır. Pedofili, klinik bir tanımken “cinsel istismar” hukuki bir kavramdır ve TCK’da karşılığı vardır.

Cinsel istismardan söz edebilmek için çocuğu (18 yaşından küçük bireyleri) hedef alan cinsel eylem gereklidir. Bu eylem, hiçbir dokunma içermeyen davranış ya da sözden, dokunma, öpme, sarılma, oral-genital ilişki, parmak, cisim ya da cinsel organla tecavüze kadar uzanır.

Pedofili tanımında ise, birey çocuğa yönelik duyduğu cinsel arzularını yalnızca düşüncede sürdürmüş ve herhangi bir eyleme dönüştürmemiş olabilir.

O nedenle her pedofilik birey cinsel istismarcı; her cinsel istismarcı birey de pedofili değildir.

Çocuğu cinsel arzu nesnesi olarak seçmiş pedofilik bireyler ya da pedofilik olmayan cinsel istismarcılara yönelik hukuki ve tıbbi yaptırımlar tartışmalı bir alana denk düşse de yapılacaklar konusunda evrensel bazı öneriler bulunmaktadır.

Bu öneriler içinde iki başlık ön plana çıkar; Birincisi çocuklarla ilgili alınabilecek önlemler, ikincisi ise pedofili ve cinsel istismarcılarla ilgili alınacak önlemler…

Pedofili ve cinsel istismar ile baş edebilmenin en temel yolu çocukları korumak ve onları özgüveni yüksek bir şekilde yetiştirmektir. Çocukların kendi bedensel bütünlüklerinin farkında olmaları, sınırlarını koruma, hayır deme, gerekirse şiddetli bir biçimde reddetme, kendilerini rahatsız eden davranışlarla karşılaştıklarında bunu güven duydukları bir yetişkine (ebeveynleri, öğretmenleri, ruh sağlığı çalışanları vd.) söyleyebilmeleri konusunda cesaretlendirilmelidir.

Burada çocuklarla ilişkiye girilmesi olayının kendisi ve ailesinin rızasıyla olması durumunun da açıkça bir tecavüz olduğu düşüncesinden yola çıktığımı da belirtmek isterim. Yani medyaya çıkan ve çocuklarla evliliği savunanların, onların doğurmaya müsait olduklarını ifade etmelerini sürekli olarak pedofili üzerinden de açıklayabilmek mümkün değildir. Böylesi insanların bu tip söylemlerinin planlı ve açık bir ideolojik anlam taşıdığı ortadadır.

Çocuk cinsel istismarını içeren eylemlerin gelişiminde birçok faktör konuşulsa da en önemli risk etkenlerinden birisi, bu bireyin zamanında kendisinin de cinsel kötüye kullanım öyküsünün olmasıdır.

Ayrıca pedofilik ve istismarcı bireylerin zihnen geri kalmış, sosyal yetenekleri zayıf, kendine güvenleri yetersiz, onur duygularının fazla gelişmemiş, insanlar olduğu bilgisi mevcuttur. Bu tiplerin büyük kısmının hayatlarının belli dönemlerinde sınıf tekrarı yaptığını, akademik başarılarının düşük olduğunu belirten otoritelerin sayısı oldukça fazladır. Ancak profesör seviyesine gelmiş insanlarda bile görülebilmektedir.

Pedofilik ve istismarcı bireylerin yargılama bozukluğu yoktur. Tartışılabilecek yönleri ise, irade ve dürtü kontrolleridir.

Cinsel dürtülerin baskılanması hemen her birey için sorun olabilir. Cinsel sapkınlığı olan bireylerin de, dürtülerini yasaların ve toplumun kabul ettiği sınırlar içinde tutmaları beklenmektedir.

Pedofili ve çocuğa cinsel istismar tartışmasının sadece sapkınlığı olan kişi açısından ele alınması çözüm konusunda ciddi sorunlara yol açar. Bu sapkın düşünce sahiplerinin kendi çocukları, yeğenleri, torunları ve hatta komşu çocukları bile bu sapık bireylerin cinsel saldırısına uğrama riski altındadır. Bu nedenle bu bireylerin benzer sapkın eylem ve söylemlerinin tespiti halinde, çocuklarının derhal devlet korumasına alınması mutlaka bir gerekliliktir. Böyle bireylerin komşularının, kardeşlerinin, çocuklarını ve kendi çocuklarını da bu sapkın bireylerden koruması önemlidir.

Çok boyutlu olan bu durumda kişinin alacağı cezanın ağır olması, cezanın hızlı verilmesi ve uygulanması çok önemlidir. Ağır ve hızlı uygulanan ceza; suçu işleyen kişinin toplumdan soyutlanmasını ve yeni suçlar işlemesini engelleyecek, mağdurun ve ailesinin öç alma duygusunun giderilmesini sağlayacaktır. Bu tip cezalar bu sapkın eğilimleri olan kişiler içinde caydırıcı olacaktır.

Aslında Türk Ceza Kanunu (TCK) son düzenlemelerle bu konuda caydırıcı cezalar öngörmüşse de, hakim ve savcıların uygulamada gösterdiği tutumlar bu sapkın insanların cezalandırılması konusunda sorunlara yol açmaktadır.

Bu noktada TCK’nun ilgili maddelerini incelersek:

Madde 103- (Değişik: 18/6/2014-6545/59 md.) (1 )

(1) Yeniden düzenlenen birinci ve ikinci cümle: 24/11/2016-6763/13 md.) Çocuğu cinsel yönden istismar eden kişi, sekiz yıldan on beş yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır. Cinsel istismarın sarkıntılık düzeyinde kalması hâlinde üç yıldan sekiz yıla kadar hapis cezasına hükmolunur. (Ek cümle: 24/11/2016-6763/13 md.) Mağdurun on iki yaşını tamamlamamış olması hâlinde verilecek ceza, istismar durumunda on yıldan, sarkıntılık durumunda beş yıldan az olamaz. Sarkıntılık düzeyinde kalmış suçun failinin çocuk olması hâlinde soruşturma ve kovuşturma yapılması mağdurun, velisinin veya vasisinin şikâyetine bağlıdır. Cinsel istismar deyiminden; (1)

1. a) On beş yaşını tamamlamamış veya tamamlamış olmakla birlikte fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama yeteneği gelişmemiş olan çocuklara karşı gerçekleştirilen her türlü cinsel davranış,
2. b) Diğer çocuklara karşı sadece cebir, tehdit, hile veya iradeyi etkileyen başka bir nedene dayalı olarak gerçekleştirilen cinsel davranışlar anlaşılır.

(2) (Yeniden düzenleme: 24/11/2016-6763/13 md.) Cinsel istismarın vücuda organ veya sair bir cisim sokulması suretiyle gerçekleştirilmesi durumunda, on altı yıldan aşağı olmamak üzere hapis cezasına hükmolunur. Mağdurun on iki yaşını tamamlamamış olması hâlinde verilecek ceza on sekiz yıldan az olamaz.

Bu kanunun en büyük açmazı bence; “Sarkıntılık düzeyinde kalmış suçun failinin çocuk olması hâlinde soruşturma ve kovuşturma yapılması mağdurun, velisinin veya vasisinin şikâyetine bağlıdır.“ cümlesidir. Çünkü devletin çocukları ebeveynlerinden bağımsız koruma kollama görevi vardır. Bu konunun ayrıntılı değerlendirilmesi önemlidir.

Yine kanunda medya yoluyla kişilerin işledikleri sözlü suçlarında açıkça belirtilmesi uygun olacaktır. Bunu bir örnekle açıklamak isterim. Mesela birisi çıkar ve insanları devlete karşı terör suçu işlemeye yönlendirirse ve bunu medya yoluyla yaparsa ağır bir şekilde cezalandırır. Aynı şeyin korumasız çocuklar hakkında diğer yetişkinleri eyleme yönelten konuşmalar için de uygulanması gerekir. Çünkü burada da insanları suça teşvik vardır ve üstelik içinde pedofili gibi bir sapkınlığı taşıyanlar için durumu legal hale getirme riski taşır bu tip konuşmalar…

Hakim ve savcıların eğitimleri sırasında ruh sağlığıyla ilgili eğitim alması, empati konusunda bilinçlendirilmesini de çok önemli bulmaktayım. Mesela bugün ortaya çıkan tartışma özelinde hâkim ve savcının kafasında bazı soruların oluşması gereklidir.

“Benim 6 yaşındaki kızımı ya da 12 yaşındaki kızımı biri istemeye gelse ne hissederim ve o kişiye ne cevap veririm?”

“Benim 12 yaşındaki kızım bana gelse ve baba ben hamileyim dese ne hissederim?”

Bir de keşke şunları da düşünseler;

“6 yaşında bir kız çocuğuyla evlenilebilir, 12 yaşındaki çocuğun vücudu doğurmak için süperdir” diyen biri bu kız çocuğuyla cinsel ilişki konusunda ne düşünüyor olabilir? Bu çocuk cinsellik konusunda ne düşünecektir ve ne yaşayacaktır?

Bu aslında o çocuğun rızası olmadan ortaya çıkan bir tecavüz müdür, değil midir?

Bence pedofili ve çocuğa cinsel istismar eylemleri kapsamındaki tüm olaylarda müebbet hapis öngörülmelidir. Çünkü çocuklara yapılan bu tip eylemler bir ömür onların ruhlarının cinayetidir.

Cinsel istismarı ortadan kaldırmanın en etkin yolu, oluşmasını önlemektir.

Sonuç olarak ben; yeni mağduriyetlerin oluşmaması için kastrasyon, psikofarmakolojik ilaçların kullanımı ve müebbet hapis cezası verilmesi dâhil her önlem konusunda düşünülmesi gerektiği ama en önce mevcut yasaların en doğru ve etkin şekilde uygulanmasının bile sorunu ciddi şekilde azaltacağı kanaatindeyim.

Şimdi ne oldu?

6 yaşında kız çocuklarıyla evlenmeyi, 12 yaşındaki çocukları hamile bırakmayı düşünenler ve dolayısıyla onlara cinsel tecavüzü uygun görenler sokaklarda ama “bu sapıklıktır” diyen Barış Terkoğlu bu konuyla ilgili yargılandı ve şimdi de başka bir gazetecilik konusuyla ilgili hapiste…

Anlayacağınız, çocuklarımızı korumanın yolu şimdilik adaletten geçmiyor… Çünkü bence bu konu hala devlet içinde yapılanmış bazı gerici odakların geleceğimizi, çocuklarımızı, kültürel değerlerimizi, ahlaki yapımızı yok etmekle ilgili sistematik ve planlı bir eylemselliği…

Bu söylemler ve eylemleri başka türlü açıklamak imkânsız zira…